MARYSE ALEN
International Vedic Art Teacher
& Teacher Trainer

---

First painting in the studio of my grandfather

Playing with colours

Travelling through colours

Grey world

Going with the flow

Awaken in happiness

Sacred place on Gulaga mountain

Svibo studio in Öland

Svibo studio in Öland

Studio in Kasterlee, Belgium

Book presentation in Kasterlee, Belgium

Enetri Studio in Öland

Teaching

Power circle, Andalucia

New home & Vedic Art Centre, Spain

Outside garden studio

Over Maryse

Maryse Alen werd geboren in Olen, België. Als kind bracht ze vele uren door in het schilderatelier van haar grootvader, die landschapskunstenaar was. Ze was gefascineerd door de kleuren en hun magische werking op het doek. Op een dag maakte ze haar eerste schilderij. Zonder erover na te denken, selecteerde ze eenvoudig de kleuren die haar riepen en begon te spelen met licht, vorm en kleur. Ze liet spontaan ontwikkelen wat geboren wilde worden. 

De kleurenwereld was haar om een ​​speciale reden al goed bekend. Geboren met een hartafwijking bevond ze zich vaak in een innerlijke kosmos van kleur toen haar hart 'vergat contact te maken'. Al heel vroeg werd schilderen een manier om deze ruimte uit te drukken door kleur met licht te verenigen. Ze studeerde aan een kunstacademie en hoewel ze veel kennis en vaardigheden had opgedaan, besefte ze al snel dat dit niet de manier was die ze moest volgen. Schilderen was zoveel meer voor haar: net zo essentieel als eten of drinken. Ze moest schilderen!

Op 31-jarige leeftijd werd eindelijk een diagnose van haar hartaandoening gesteld. Na een medische ingreep kwam er een einde aan haar verdwijning in de magische wereld van kleuren. Zelfs als haar interne kleuren sterk en levendig in haar schilderijen bleven, was het verlies groot. 

Maar toen kwam er een fase waarin haar schilderijen haar leerden hoe ze echt kon leren leven, in plaats van alleen te overleven. Na deze innerlijke reis belandde ze in Australië, waar ze met beide voeten stevig op de grond landde. Ze beklom de heilige oude berg Gulaga. Voor de Aboriginals betekent Gulaga "Kom thuis": de berg roept je op om thuis te komen in jezelf, in je innerlijke natuur, via de uiterlijke natuur. Vanaf dat moment werd ze zich bewust van de natuur en van de creatieve kracht overal en diep in onszelf.

Een jaar later ontdekte ze Vedische Art en reisde naar Zweden. Hier "kwam ze thuis". De cirkel was compleet. Kunst en leven kwamen samen en werden levenskunst. Na haar opleiding te Öland, startte ze met haar eerste cursussen in Grobbendonk, tot ze een oude hoeve vond in Kasterlee.. Een paar jaar later werd ze coördinator voor België en Nederland. Momenteel woont ze in het Zuiden van Spanje, Capileira, aan de voet van de Sierra Nevada. Ze gaf de rol van coördinator voor België en Nederland door om zich volledig te kunnen concentreren op haar nieuwe missie als International Vedic Art Teacher & Teacher Trainer. Ze organiseert cursussen en trainingen in haar centrum in Spanje en ook nog steeds trainingen in België.

​Kleuren naar Vrijheid
Het boek van Maryse over haar levensverhaal is eenvoudig, krachtig en ontroerend. Het vertelt hoe haar ervaringen haar naar Vedic Art brachten en hoe het haar leven volledig veranderde. Het boek is beschikbaar in het originele Nederlands en wordt momenteel vertaald in het Engels. 
Momenteel is het uitverkocht op bol.com maar je kan het nog steeds bestellen via contactpage of alen.maryse@hotmail.com

In haar eigen woorden (uit een toespraak op het internationaal congres voor Vedic Art teachers te Stockholm,  Zweden, 2019)
Deze tekst is vertaald vanuit de Engelstalige versie.

Ik ben Maryse Alen, geboren in België waar ik gewoond heb tot vorig jaar, toen ik naar het zuiden van Spanje verhuisde, naar de prachtige bergen van Andalusië. Als ik 's morgens wakker word en de zon boven de bergen zie opkomen, denk ik vaak: hoe kan dit allemaal gebeurd zijn? En dan kan ik alleen maar glimlachen ... Het begon allemaal toen ik Vedic Art ontdekte.

Ik herinner me die dag nog heel goed. Het was een koude winterdag in februari 2011. Ik zat op mijn computer op zoek naar diepere ervaringen met schilderen - en daar was het. Toen ik het las, begon mijn hart snel te kloppen van opwinding. Dit was waar ik mijn hele leven op had gewacht. En nee, ik maak het niet groter, het was gewoon hoe het was en hoe het voelde. Om uit te leggen waarom het zo'n effect op mij had en waarom ik er zo naar streefde om het allemaal te laten gebeuren, zal ik je een beetje van mijn verhaal vertellen.

Ik ben geboren met een hartafwijking en heb er tot mijn 31e mee geleefd, omdat de artsen tot die tijd niet konden vinden wat er mis was. Vanwege deze toestand had ik mijn eerste 'lichtervaring' toen ik 6 jaar oud was. In mijn lichaam zijn was een heel eng gevoel, ik voelde me daar niet veilig, omdat het elk moment kon falen. Maar plotseling, toen ik zes was, ontdekte ik dat er iets anders was dan angst ... Ik ervoer zoveel liefde, vrijheid, licht en vreugde ... Ik wilde deze plek niet verlaten, maar mijn lichaam vertelde me iets anders, het wilde overleven en ik kwam terug. Ik probeerde erover te praten met mijn ouders, maar ze waren zo geschrokken dat ze er niets over wilden horen. Dus ik heb er nooit meer over gesproken. Het werd 'mijn geheime wereld' en die me keer op keer kwam bezoeken.
 
Toen mijn hart faalde, kwam ik eerst in een volledige duisternis terecht, maar vreemd genoeg was ik niet bang voor die duisternis. Het was zo vredig, het voelde alsof ik in de armen lag van het universum. Ik was in de eeuwige ruimte. Het gaf me zo'n veilig gevoel. En toen, vanaf een klein punt, kwamen kleuren binnen, toen werd het punt groter en groter totdat de vibratie van zwart verdween en ik de vibratie van alle kleuren voelde. Ik werd één met de trillingen, ik werd de kleuren en we wervelden rond, hoger en hoger, en aan het eind was er dit heldere licht ... Ik voelde zoveel liefde en vrijheid en vreugde ... Ik was er bijna en toen ... mijn lichaam riep me terug, het was allemaal voorbij en van de grootste liefde ging ik weer in de grootste angst en pijn.
 
Ik dacht altijd dat deze 'geheime wereld' buiten mij lag. Ik had het helemaal niet met mezelf verbonden. Toen ik opgroeide begon ik te schilderen, speelde muziek en schreef, om een ​​manier te vinden om te overleven en mijn gevoelens te uiten.  

Toen uiteindelijk een arts mijn ziekte kon diagnosticeren, was ik al 31 jaar oud. Hij zei dat het een wonder was dat ik nog leefde. Maar hij had goed nieuws. Ik zou een operatie kunnen ondergaan en daarna zou ik volledig gezond zijn.  

Natuurlijk was ik erg blij, maar tegelijkertijd ook bezorgd ... Hoe zat het met mijn geheime wereld? Zou ik dat soort liefde en vrijheid nooit meer ervaren?
 
Tijdens mijn operatie moesten ze mijn hart even stoppen en op dat moment kreeg ik mijn laatste 'cadeau'. Ik bracht een laatste bezoek aan mijn geheime wereld en het was alsof ik tegelijkertijd met 'kennis' werd opgevuld, de intensiteit ervan kan niet in woorden worden beschreven ... en toen werd ik wakker op de intensive care.

Thuis wist ik niet hoe verder te gaan met mijn leven. Mijn ervaringen van vrede en vreugde te midden van de licht- en kleur waren verdwenen. Ik miste ze diep en mijn lichaam was nog niet gewend aan 'gezond' en 'levend' te zijn. Ik wist niet hoe ik moest leven en ik vergat alle 'kennis'. Ik kon er niet meer bij. Ik was nooit bang voor het donker of het licht, maar ik was erg bang voor de grijze kleur waar ik was beland. Ik had alleen maar angst.

De kleuren waren verdwenen, zelfs in mijn schilderijen, kon ook geen muziek meer spelen. Ik had geen idee hoe ik eruit moest komen. Mijn hart was hersteld, maar ik ging langzaam dood vanbinnen.

Op een avond schreef ik op een klein stukje papier: "Is er een mogelijkheid om hier en nu te leven, met dezelfde intensiteit, met dezelfde liefde, met dezelfde vrijheid, met dezelfde vreugde en vanuit hetzelfde licht, dat ik in mijn geheime wereld heb ervaren?" Die nacht had ik een droom. Het legde uit hoe het ging gebeuren. Ik werd wakker en wilde mijn droom opschrijven, maar in plaats van woorden verschenen er kleine tekeningen op mijn papier, zo snel dat ik nauwelijks mijn eigen hand kon volgen. Daarna had ik kleuren nodig en begon ik het allemaal uit te schilderen. Tijdens het schilderen, zonder na te denken en gewoon mijn hand te volgen, kwamen er nieuwe dingen naar boven en maakte ik opnieuw contact met de diepe kennis. Op dat moment had ik een groot inzicht dat de geheime wereld in mij was, het was geen wereld buiten mij. Ik lachte en huilde en huilde en lachte. Ik voelde het licht, de vrijheid, de liefde, de vreugde ... het was er allemaal ... weer door kleuren, en hier en nu!

Ik begon weer te schilderen en in deze nieuwe manier van schilderen kon ik eindelijk integreren wat ik zo vaak had meegemaakt. Om te beginnen kon ik het alleen doen in de energie die door schilderen werd gegenereerd. Het heeft me jaren gekost om de ervaringen in mijn lichaam te integreren en erop te vertrouwen, de angst los te laten.

Ik vond boeken over de bijna-dood ervaringen van anderen met licht en ontdekte dat ik niet alleen was. Een tijdje hierover lezen was heel genezend, maar toen stopte ik omdat ik nergens kon vinden hoe je verder moest gaan ... en ik ontdekte dat het hebben van de ervaring slechts de eerste stap in de reis was. In de daaropvolgende jaren heb ik een hele grote les geleerd. Ik moest het verleden loslaten en gaan leven. Ik vond een citaat van Voltaire: "J'ai décidé d'être heureux parce que c'est bien pour la santé". Dat was precies wat ik wilde doen: wakker in geluk! Dus maakte ik er een klein schilderij van en plaatste het op een zeer zichtbare plaats zodat ik het niet zou vergeten.
 
Ik heb net een boek gelezen van de auteur Jack Kornfield, die het precies goed zegt: 'We can't retire in enlightenment. After the ecstasy, we have to do the laundry.' 
Ik moest landen, anders zou ik nooit kunnen leven.

Een jaar later bevond ik me in Australië, waar ik de berg beklom: Gulaga. Deze berg is een spirituele berg voor de Aboriginals. Gulaga betekent: "Kom thuis". Kom thuis in je innerlijke natuur door middel van de uiterlijke natuur. Gulaga is voor hen ook de heilige berg van creatie.

Toen ik terugkwam van deze reis, was het tijd voor actie en te manifesteren. Ik besloot een boek te schrijven met de naam "Kleuren naar vrijheid", omdat ik niet meer stil wilde zijn. Hoewel het nog steeds eng was om het te doen, won de angst deze keer niet meer. Ik begon schilderworkshops te organiseren, maar er ontbrak iets. Ik wilde meer. Ik wilde dieper gaan - er was zoveel meer.
 
En toen, op die winterdag in 2011, ontdekte ik Vedic Art. Elk woord dat ik aan het lezen was, resoneerde in mij en ik meldde me onmiddellijk aan om naar Öland te gaan. De principes ontvangen was het grootste geschenk ooit! Eindelijk was er een taal, eindelijk was er een manier om in het proces te gaan, stap voor stap in mijn eigen ritme. Ik kon niet dankbaarder zijn en ik kon niet gelukkiger zijn. Ik wist vanaf het allereerste moment dat dit was wat ik de rest van mijn leven wilde doen, nooit was ik zo zeker van iets en ik wilde ervoor gaan met alles wat ik moest laten gebeuren.
 
Na een jaar van het aanbieden van basiscursussen, ging ik weer naar Öland, schilderde in de schuren, volgde cursussen van verschillende leraren, was in de natuur en ging volledig duiken in mijn proces. Die zomer draaiden mijn schilderijen allemaal om vrijheid en expansie en ik wist dat ik ook moest uitbreiden in het leven. Ik zou een grotere studio nodig hebben voor mijn cursussen als ik er helemaal voor wilde gaan-
 
De eerste dag dat ik uit Zweden thuiskwam, vond ik op internet op een oude boerderij te huur op het platteland. Ik ging kijken en wist meteen dat dit de plek was die ik nodig had. Er waren veel mensen die de plaats bezochten, maar ik ging rechtstreeks naar de makelaar, die in de tuin stond en zei tegen hem met een grote glimlach: "Deze plek is voor mij!" Een dag later kreeg ik een telefoontje: ja, de plaats was van mij.

Ik besloot mijn baan als leraar op te zeggen. Het was een risico omdat ik alleen woonde, maar mijn hart en ziel konden niet langer wachten om mijn dharma te volgen. Ik veranderde de boerderij in een kunststudio.  

Opnieuw was ik alleen in dit avontuur omdat niemand van mijn familie of vrienden geloofde dat ik het kon laten gebeuren. Maar deze keer voelde ik me zo sterk van binnen. Niemand kon van gedachten veranderen. En na een tijdje begonnen mijn vrienden, nieuwe vrienden en mijn moeder me te ondersteunen in mijn reis.

Dat jaar was ik druk bezig om het allemaal te laten gebeuren, want Vedic Art was volledig onbekend in België en Nederland: een website, publiciteit en interviews, kranten en tijdschriften, flyers, een open huis met een tentoonstelling en het afwerken van mijn boek "Colors to Freedom" , die het complete verhaal van mijn leven vertelde en hoe ik Vedic Art vond. Tegelijkertijd organiseerde ik basis- en vervolgcursussen.  

Dat jaar, 2014, kon ik niet naar Öland gaan, omdat mijn cursussen de hele zomer volgeboekt waren! Vanaf dat moment gaf ik elke week cursussen, bijna non-stop voor een heel jaar.

Omdat ik ook een lerarenopleiding voor kinderen had gevolgd, organiseerde ik ook gezinscursussen, wat mij een genoegen was omdat ik vele jaren als leraar had gewerkt. Ik hield van de kinderen, maar het schoolsysteem waarin ik werkte maakte me erg ongelukkig. Ik zag te veel kinderen lijden. Vedische kunst doen met kinderen is zo geweldig, om te zien hoe ze genieten van de vrijheid, hoe ze zich openen!

Ondertussen vond ik een uitgever voor mijn boek en al snel was mijn boek op de markt. Nu werken we aan een vertaling in het Engels.

In de zomer van 2015 besloot ik terug te gaan naar Öland, zelfs al was het maar voor een week. Door opnieuw in het proces te gaan, werd mijn persoonlijke ontwikkeling verdiept en tegelijkertijd werden mijn leringen ook dieper. Dag na dag, stap voor stap, is het een nooit eindigend proces. Ik wilde mezelf herhaaldelijk in de oven van het proces plaatsen totdat mijn hele wezen zou worden gekookt, gerijpt en getransformeerd. 

Bij het geven van cursussen voel ik me volledig in het heden, leef ik in het moment, geef ik de principes door, vertel ik de verhalen ... er zijn wanneer mensen een gesprek willen hebben over hun schilderij of over emoties die opkomen, lachen of huilen. Het enthousiasme delen wanneer er iets onverwachts in het schilderij verschijnt, waardoor een ruimte ontstaat waar iedereen zich vrij en veilig voelt. Ik hou van alles.

Het moment waar ik het meest van hou is wanneer het helemaal stil wordt in de studio en iedereen in zijn schilderproces zit. Je voelt de energie van creatie in de lucht. Dat zijn de meest magische momenten.

Ik zie zoveel mooie transformaties tijdens de cursussen en daarna, wanneer mensen terugkomen voor een andere cursus of om een ​​cursus te herhalen. Er zijn veel dingen gebeurd in hun leven. De kleine stappen of de grote stappen, ze geven zoveel vreugde. Alleen al daar zijn en getuige zijn van het proces van ontwaken, maakt me nederig en dankbaar.

Ik werd coördinator voor België en Nederland en mocht lerarenopleiding geven. Dat was mijn nieuwe uitdaging. Ik mocht het laten gebeuren: Vedische kunst in die landen steeds meer verspreiden door leraren op te leiden.
 
In januari 2016 reisde ik naar het zuiden van Spanje om een ​​vriendin te bezoeken die daar woont. Ik werd volledig en onmiddellijk verliefd op de bergen van Andalusië. Op een dag ontdekte ik tijdens een van mijn wandelingen een zeer krachtige plek, een open cirkel omringd door de bergen. Ik was overweldigd ... Ik had tranen in mijn ogen ... Ik ervoer een moment van eenheid - en ik wist dat ik hier iets te doen had. Ik liep verder het pad op en ontmoette een man die in zijn tuin werkte. We begonnen te praten. We zagen elkaar de volgende dag weer en toen moest ik naar België.

We hebben contact gehouden. Hij kende een perfecte plek waar ik zomerretraites kon geven - en het was op loopafstand van die prachtige plek. Dat is hoe mijn avontuur in Andalusië begon. Die herfst gaf ik mijn eerste retraite daar en keerde terug om meer te geven in de komende 3 jaar. Ik reisde in die tijd veel heen en weer tussen België en Spanje vanwege de retraites, maar ook door tijd en ruimte werd ik verliefd op de man die ik op een dag in zijn tuin vond ...

After giving more courses in Belgium, including international courses with people from Germany, England, Denmark, even America and Australia, I organized a group from Belgium to go to India, where we had a Vedic Art retreat, with a Swedish teacher, Nina Jacucci. That was an adventure and a deep journey.

I eventually decided to make a big leap: to live in Spain, in the mountains, with my love.
We found a beautiful house in Capileira, a very cozy, authentic little village in Andalucia. The house has a big garden with three levels and a painting studio and a fabulous view of the mountains.
 
That is where I live now and where I 'm starting up Vedic Art up again. My new mission is as an International Teacher, spreading Vedic Art in Spain and for everyone who wants to come for a training or a course at my Vedic Art Centre and garden studio in Capileira. I now give all the courses in Dutch and English.
 
That is what Vedic Art gave me. I feel that I can surrender to life and live it to the full!
And this is the message and the energy that I like to bring to my courses.

* Quotation from Jack Kornfield's "After the ecstasy, the laundry."